Om in te verdrinken

Under the silver lake neemt de kijker mee op een verwarrende zoektocht in Hollywood

Thriller – Boaz van Luijk

Een film over het ontcijferen van geheime boodschappen in alledaagse beelden, muziek en films vraagt om een eigen ontcijfering. Maar na één keer kijken moet deze beginnende recensent u een verheldering schuldig blijven. Deze verwarde film laat je in verwarring achter. Dat kan onprettig lijken, maar misschien is ze daarmee juist realistisch. Vergeet in ieder geval niet tijdens de absurdistische rit te genieten van de prachtige soundtrack en het sublieme acteerwerk. Samengevat gaat de film over Sam (Andrew Garfield) die op zoek gaat naar zijn spoorloos verdwenen buurmeisje Sarah. Maar na meer dan twee uur film dekt dat zinnetje de lading nauwelijks meer. Sam maakt daarvoor te veel mee op zijn zoektocht. Een lange reeks vooral absurde, maar ook gewelddadige, erotische en angstige gebeurtenissen gunnen Sam en de kijker geen moment rust. Dit versterkt het gevoel van verwarring.

Gaat deze film over een religieuze zoektocht? Als Sam vraagt: ‘Hoe kom ik in contact met Jezus?’ Of als iemand tegen Sam zegt: ‘Jezus verbergt geen boodschap in een boodschap.’ Dan ben ik als theoloog klaarwakker. Jezus is in de film trouwens de artiestennaam van een populaire zanger. Sam ontmoet hem voor het eerst op een feest dat Het Vagevuur heet. Jezus krijgt zijn liedteksten van De Componist. Deze woont in een buurt die er uitziet als de hemel of de godenberg Olympus. Hij zit achter de hits van alle beroemde artiesten en voorziet deze van geheime boodschappen. Als Sam De Componist bezoekt, is dat voor hem een te grote ontgoocheling. Hij vermoordt hem dan met de gitaar van zijn idool Kurt Cobain. In de ontknoping van de film ontmoet Sam een man die doet denken aan Jezus. Deze vertelt over een plek waar je niet sterft, maar opvaart. Ook zijn er volop impliciete verwijzingen: naar het avondmaal (crackers met sinaasappelsap), de doop (in tomatensap) en de drie-eenheid (drie vrouwen).

Sam volgt deze drie vrouwen als ze in een witte VW Rabbit rijden, hij eet een koekje om ergens binnen te komen en drinkt thee. Deze verwijzingen naar Alice in Wonderland doen weer denken aan een vorm van kritiek op het leven van Hollywoodberoemdheden.

Vlakbij Hollywood ligt het Silver Lake. Dit is een waterreservoir middenin Sams wijk. Hier stonden vroeger de filmstudio’s van de stomme films. Naar oude films wordt continu in de film verwezen: door filmposters, acteurs, maar ook door quotes en scénes. Is de film een soort hommage?

Mijn laatste poging om van dit alles wat te maken: Het Silver lake uit de titel zou ook kunnen verwijzen naar silver screen. Dit is het scherm waarop een film wordt geprojecteerd. Het is een term die ook wordt gebruikt voor de filmindustrie als geheel. De titel van de film en de verwijzingen naar beroemde acteurs en films leiden mij er dan toe te speculeren dat deze film vooral een moderne allegorie op de filmindustrie is. Maar dat verklaart voor mij niets van de complottheorieën, mythen en de religieuze thematiek uit de film. Of is dat nu juist wat onder het zilveren meer ligt?

Under the silver lake

**

Regie: David Robert Mitchell

Met Andrew Garfield, Riley Keough, Topher Grace e.a.. 139 minuten.

Kijkwijzer: vanaf 16 jaar.

In bioscopen.

+ Acteerwerk Andrew Garfield, soundtrack

– Schokkende beelden